“Και ένα τέταρτο μητέρας αρκεί..”

“Και ένα τέταρτο μητέρας αρκεί..”

Δεν έχεις τον χρόνο που θα ήθελες με το παιδί σου, δεν φτάνει λες.
Δεν προλαβαίνεις.
Ο χρόνος τρέχει και οι στιγμές χάνονται.
Λυπάσαι και ενοχικά περνάς τις ώρες σου μακριά του.

Θα ήθελες και άλλο χρόνο.

Και όταν τον βρίσκεις πρέπει να γίνουν οι δουλείες .

Και άλλες δουλείες.

Ο χρόνος γεμίζει ξανά με δουλείες και οι ενοχές γεμίζουν πάλι την ψυχή σου.

Και όταν και αυτές τελειώσουν έχεις τελειώσει και εσύ μαζί τους.

Είσαι κατάκοπη και ο χρόνος που απέμεινε μαζί του μοιάζει ανυπόφορος και εξαντλούνται και τα τελευταία  σου αποθέματα ενεργείας.
Και  τώρα περιμένεις την στιγμή που ο χρόνος σας θα τελειώσει.
Θα πάει για ύπνο επιτέλους και εσύ θα πάρεις ανάσες.
Και μετράς ξανά τον αδυσώπητο χρόνο μέχρι να αποκοιμηθείς και εσύ κατάκοπη.
Και θα ξημερώσει και άλλη μέρα που θα καταπιεί στιγμές και σχέσεις.
Και θα χάσεις ξανά το παιδί σου στο χρόνο που δεν μπόρεσες να βρεις.
Μα άκου με μανούλα δεν υπήρξε ποτέ εμπόδιο στις σχέσεις ο χρόνος που δεν βρήκαμε αλλά ο χρόνος που είχαμε.
Μικρή σημασία έχουν οι ώρες όταν παρουσία σου θυμίζει περισσότερο απουσία.
Όταν είσαι εκεί αλλά δεν είσαι.
Πονάει περισσότερο το βλέμμα που δηλώνει φυγή από την ίδια την φυγή.
Γι’αυτό φύγε.
Πήγαινε εκεί που θα ήθελες να βρίσκεσαι.
Και έπειτα επέστρεψε ολόκληρη.
Κάνε  στο παιδί σου αυτό το πολύτιμο δώρο.
Κάνε το να αισθανθεί πως είναι να’ναι εκεί κάποιος μαζί του, γιατί πραγματικά το επιθυμεί, πως είναι το ίδιο το παιδί να νιώθει άξιο να δεχτεί την αγάπη και την αφοσίωση κάποιου .
Την φροντίδα του και την στοργή του.
Αυτή η αίσθηση μανούλα δεν μετριέται στα λεπτά.
Αυτό το δώρο δεν το αγοράζουν οι ώρες.

Αυτό είναι αγάπη.

Είναι δόσιμο.

Μην ανησυχείς μανούλα για τον χρόνο.
Από την απουσία σου δεν κινδυνεύει κάνεις.
Η παρουσία σου όμως είναι καθοριστική.
Να είσαι εκεί.
Ολόκληρη.

κείμενο: Μπαρκάτσα Άρια

σχέδιο: Σαριδάκη Ειρήνη