Πες ευχαριστώ.

Σε είδα μια μέρα μανούλα να λες εσύ «ευχαριστώ», όταν προσέφεραν δώρο στο παιδί σου, γιατί ένιωσες την αμηχανία του και την άρνηση του να υιοθετήσει ακόμα τους καλούς τρόπους συμπεριφοράς  και ήθελα να σε αγκαλιάσω να σου πω και εγώ ευχαριστώ για όλα τα παιδιά που μεγαλώνουν πριν την ώρα τους.

Αλλά, συνήθως σε ακούω μανούλα,  όταν κάποιος προσφέρει στο παιδί σου ένα δώρο να λες με ύφος δασκάλου παλιάς σχολής και βλέμμα  γεμάτο επίκριση και προσδοκία : «Τι λέμε;»

Και περιμένεις να ακούσεις την λεξούλα εκείνη που θα σε ανακουφίσει.

Πες «ευχαριστώ» επαναλαμβάνεις.

Δείξε στον άνθρωπο που σου προσφέρει κάτι, τι σου έχω μάθει, εννοείς.
Δείξε πως σε έχω μεγαλώσει σωστά

Δείξε πως είσαι ευγενικό και χαμογέλα ψεύτικά .

Κάνε αυτό που κάνει η μανούλα σε όλη της ζωή.

Δείξε τους καλούς σου τρόπους και πνίξε κάθε αυθορμητισμό και όση αλήθεια κουβαλάς μέσα σου.

Κρύψε τα πραγματικά σου συναισθήματα και πες αυτό που πρέπει.

Και αν το παιδάκι κάνει το λάθος να μην ανταποκριθεί άμεσα στο μάθημα καθωσπρεπισμού, αλίμονό του.
Ο τόνος της φωνής σου γίνεται ακόμα πιο επιτακτικός.
““Τι λέμε, είπα”;

Πες παιδί μου, λες από μέσα σου, μην γίνω ρεζίλι.
Πες, γιατί η γνώμη του άλλου είναι πολύ πιο σημαντική για εμένα αυτή την στιγμή, από το πως εσύ αισθάνεσαι.
Πες παιδί μου ένα ευχαριστώ να τελειώνουμε!
Κρίνομαι αυτή την στιγμή, τι δεν καταλαβαίνεις αγενέστατο πλάσμα; !
Και τελικά το παιδί λέει ευχαριστώ, παίρνεις και εσύ μια βαθιά ανάσα και ετοιμάζεις  άλλο ένα παιδί  που θα μιλά χωρίς να νιώθει ή θα νιώθει και δεν θα μιλά.

Τι λέμε λοιπόν μανούλα όταν το παιδί μας βρεθεί σε μια κατασταση που η μικρή του εμπειρία δεν του δίδαξε ακόμα;

Βήμα πρώτο: Λές εσύ ένα ευχαριστώ αντί για το παιδί σου κι επειδή καταλαβαίνεις  την δυσκολία του ακόμα να κατακτήσει των κόσμο των ενηλίκων και τους «καλούς»τρόπους συμπεριφοράς, με μια μάτια γεμάτη κατανόηση κι ένα χαμόγελο κοιτάς  το υπέροχο πλάσμα που μεγαλώνει δίπλα σου και φροντίζεις πρώτα ΕΣΥ να είσαι πρότυπο στην αξία που θέλεις να περάσεις.

Βήμα δεύτερο:
Συζητάς με το παιδί σου το περιστατικό όταν είστε οι δύο σας και του εξηγείς για ποιους λόγους είναι καλό να κατακτήσει αυτή την αξία και πως ωφελήθηκες εσύ από αυτή.

Αλλά μην βιαστείς, δώσε χρόνο στο παιδί σου.

Επέτρεψε του να είναι αληθινό και αυθόρμητο για τα λιγοστά εκείνα χρόνια που θα είναι παιδί.

Μίλα του για τασωστά, τα καλά , τα πρέπει , και ό,τι νομίζεις πως θα είναι ωφέλιμο για την ζωή του μα μην ξεχνάς να του υπενθυμίζεις πως η αλήθεια που κουβαλά μέσα του είναι ό,τι πιο όμορφο έχεις  γνωρίσει ποτέ, κάτι που εσύ έχεις σχεδόν ξεχάσεις.

Πες του και ένα ευχαριστώ που είναι εκεί να σου υπενθυμίζει πως είναι να είσαι αληθινός. Και μια συγγνώμη που βάζεις το χεράκι σου να τσακίσεις την αλήθεια του.
Και τέλος μην προσπάθεις μέσα από το παιδί σου  να αυτοαξιολογείς.
Βρες τρόπους να νιώθεις ικανή και άξια μέσα από τις δικές σου δυνατότητες μέσα από τις δικές σου προσπάθειες.

Το παιδί σου μανούλα  ακτινοβολεί με φως και αλήθεια και ήδη σε έχει ξεπεράσει…