Σεβασμό, σε αυτά τα υπέροχα πλάσματα.

Κάποιος είναι και θα έπρεπε να είναι το σεβόμενο πρόσωπο.

Αλλά δεν είσαι όπως λανθασμένα πιστεύεις εσύ.

Αν κάποιος υπερέχει σε αυτή την σχέση είναι τα παιδιά.

Από εκείνα έχουμε μόνο να μάθουμε.

Να εμπνευστούμε και να αναζητήσουμε το νόημα της ύπαρξης μας.

Υπερέχουν στην τιμιότητα, την ειλικρίνεια, τον αυθορμητισμό, την δημιουργικότητα.

Την φαντασία, την αλήθεια, την αγάπη χωρίς περιορισμούς.

Ζουν την κάθε στιγμή σαν να μην υπάρχει χτες ούτε αύριο .

Ζουν αυτό που με κόπο οι ενήλικες προσπαθούμε να κατακτήσουμε.

Έχουν αυτό που τα χρόνια του ενήλικα του στέρησαν.

Έχουν εκείνη την αξία που είναι ασπίδα στο ψυχικό πόνο αυτόν που μόνιμα οι ενήλικες βιώνουν.

Την αθωότητα.

Σεβασμό λοιπόν.

Σεβασμό, σε αυτά τα υπέροχα πλάσματα.

Είναι το μόνο που τους αξίζει.